Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Iam contemni non poteris. Est, ut dicis, inquit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
- Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
- A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
- Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Numquam facies. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Beatus sibi videtur esse moriens. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. An potest cupiditas finiri? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Ille incendat? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Bork Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Nunc vides, quid faciat. Desideraret enim valitudinem, vacuitatem doloris, appeteret etiam conservationem sui earumque rerum custodiam finemque, sibi constitueret secundum naturam vivere. Deinde dolorem quem maximum? Urgent tamen et nihil remittunt.
Sin aliud quid voles, postea. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Negare non possum. Cur, nisi quod turpis oratio est?
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
- Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
- Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
- Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
- Igitur ne dolorem quidem.
- Bork
- A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
- Optime, inquam.
- Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.
- Bork
- Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
- Quid adiuvas?
- Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;
- Tubulo putas dicere?
- Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
- Ut pulsi recurrant?
- Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret?